هوا ، هوای بهار است و باده باده ناب
به خنده خنده بنوشیم جرعه جرعه شراب
در ا ین پیاله ندانم چه ریختی ، پیداست
که خوش به جان هم افتاده اند آتش و آب
فرشته روی من ، ای افتاب صبح بهار
مرا به جامی از این آب اتشین دریاب
به جام هستی ما ای شراب عشق بجوش
به بزم ساده ما ای چراغ ماه بتاب
گل امید من امشب شکفته در بر من
بیا و یک نفس ای چشم سرنوشت بخواب
مگر نه خاک رهِ این خرابه باید شد
بیا که کام بگیریم از ا ین جهان خراب
نظــــــر فراموش نشــــــه